همکاری اقتصادی ایران و چین بهویژه در زمینههای حملونقلی، میتواند منجر به بازتعریف و تقویت روابط دوجانبه و افزایش قدرت اقتصادی هر دو کشور در سطح منطقهای و جهانی بشود.
به گزارش کارآفرينان نيوز ایران و چین به عنوان دو کشور با روابط تاریخی و تمدنی عمیق، در سالهای اخیر گامهای موثری در جهت تقویت همکاریهای اقتصادی در زمینههای مختلفی از جمله انرژی، زیرساختها، تجارت، فناوری و سرمایهگذاری مشترک برداشتهاند. تحولات جهانی، رویدادهای ژئوپلیتیکی و روی کار آمدن ترامپ به عنوان رئیسجمهور منتخب آمریکا، زمینههای همکاری نزدیکتر میان دو کشور را فراهم کردهاست.همکاری اقتصادی ایران و چین به یکی از موضوعات مهم در عرصه روابط بینالملل تبدیل شدهاست که در سالهای اخیر توجه بسیاری را به خود جلب کرده است و سند جامع ۲۵ ساله میان دو کشور که در سال ۲۰۲۱ به امضا رسید، چشمانداز همکاریهای دو کشور را ارتقا بخشیدهاست.یکی از مهمترین ابعاد همکاری اقتصادی ایران و چین، حوزه انرژی است. ایران به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت و گاز جهان و چین به عنوان بزرگترین مصرفکننده انرژی، منافع مشترکی در این زمینه دارند.چین در سالهای اخیر بزرگترین خریدار نفت ایران بوده و این همکاری در چارچوب قراردادهای بلندمدت ادامه دارد. از طرفی ایران میتواند با بهرهگیری از فناوریهای پیشرفته چینی در زمینه استخراج و پالایش نفت و گاز، بهرهوری خود را افزایش بدهد.روند تجاری دو کشور براساس آمارهای تجارت جهانی، روند نسبتا صعودی رو در دهه گذشته تجربه کردهاست. چین به عنوان بزرگترین شریک تجاری ایران، واردات کالاهایی نظیر نفت، پتروشیمی و محصولات کشاورزی از ایران را افزایش داده و از سوی دیگر، ایران نیز واردات کالاهایی نظیر ماشینآلات، تجهیزات الکترونیکی و محصولات صنعتی از چین را در دستور کار قرار داده است.
مطابق نظر کارشناسان، همکاری اقتصادی ایران و چین با توجه به ظرفیتهای دو کشور میتواند به تقویت روابط دوجانبه و افزایش قدرت اقتصادی آنها در سطح منطقهای و جهانی منجر شود. با توجه به این که برای همکاریهای راهبردی ایران با دومین قدرت اقتصادی دنیا نیازمند ایجاد بازی برد-برد در راستای منافع و ارزشهای دو کشور هستیم و پتانسیل بازتعریف روابط بین دو کشور همچنان وجود دارد، گروه اقتصادی خبرگزاری فارس با تجمیع نظرات کارشناسان، پیشنهادهایی را به منظور تعمیق همکاریهای حملونقلی و ترانزیتی میان دو کشور ارائه میکند. این پیشنهادها عبارتند از:الف) همکاری در توسعه بندر شهید رجایی: در بعد همکاری مستقیم ایران و چین، حضور چین در بنادر جنوبی کشور از جمله بندر شهیدرجایی، نیازمند بازنگری در فرآیندهای همکاری بلندمدت برای بهرهبرداری از پایانههای بندری و حضور کشتیرانیهای چینی در این بندر و تبدیل آن به هاب بنادر غرب آسیا است.ب) احداث پل خلیجفارس-قشم: همکاری دیگری در بنادر جنوبی کشور، احداث پل ۲.۲ کیلومتری خلیجفارس-قشم است که ارتباط بزرگترین جزیره ایران به سرزمین اصلی را فراهم میکند و علاوه بر مزایای تسهیل حملونقل کالا و مسافر و کاهش زمان سفر، فرصت تقویت ارتباطات اقتصادی و تجاری بین جزیره قشم و مناطق دیگر ایران را در اختیار ما قرار میدهد.چین نیز جزیره قشم را با دارا بودن بالاترین آبخور کشتی در خلیجفارس، به مرکز تردد کشتیها و بانکرینگ غرب آسیا تبدیل میکند.
پ) نقشآفرینی در ابتکار کمربند-راه چین: همکاری سهجانبه چین، کشورهای آسیایمرکزی و ایران برای فعالسازی کریدور چین-آسیایمرکزی-غرب آسیا که یکی از شاخههای اصلی ابتکار کمربند-راه چین (BRI) محسوب میشود و در تعهد سرمایهگذاری ۴۰۰ میلیارد دلاری آنها در ایران گنجانده شدهاست.ت) اتصال چین به اروپا از جنوب شرق ایران: همکاری چندجانبه میان کشورهای چین، پاکستان، ایران و ترکیه با توجه به تنشهای دریایی چین و آمریکا در تنگه مالاکا که بستر راهاندازی مسیر یکپارچه ریلی حملونقل کالا میان چین و اروپا را فراهم میکند. در کنار آن، کریدور ریلی اسلامآباد-تهران-استانبول (ITI) به عنوان یکی از مهمترین کریدورهای سازمان همکاری اقتصادی اکو در منطقه، رونق بیشتری پیدا میکند.