بازی برد ـ برد ایران، چین و پاکستان برای غلبه بر غرب

مشارکت در این پروژه ۶۰ میلیارد دلاری می‌تواند مسیرهای تجاری تازه‌ای برای ایران بگشاید، دسترسی به بازارهای چین، آسیای مرکزی و جنوب آسیا را تسهیل کند و به کاهش تأثیر تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی کمک کند.از سوی دیگر، چین نیز به دنبال تثبیت موقعیت ژئواستراتژیک خود در منطقه است و نیاز دارد که از مسیرهای متنوع‌تری برای دسترسی به آب‌های گرم بهره ببرد. به گفته کارشناسان حمل‌ونقل و ترانزیت، بندر چابهار ایران، رقیب طبیعی بندر گوادر پاکستان نیست بلکه می‌تواند مکملی مؤثر برای آن باشد که گزینه‌ای مطلوب برای پکن به شمار می‌رود. اتصال خطوط جاده‌ای و ریلی چابهار به شبکه CPEC نه‌تنها زمان و هزینه حمل‌ونقل کالا را کاهش می‌دهد، بلکه امنیت زنجیره تأمین چین را در مواجهه با بحران‌های ژئوپلیتیک افزایش می‌دهد.به باور کارشناسان، همکاری ایران و چین در قالب CPEC نه یک پروژه صرفاً اقتصادی، بلکه یک اتحاد راهبردی در بستر تحولات آسیای قرن بیست ویکم است. حسن کریم‌نیا، کارشناس حمل‌ونقل و ترانزیت در گفت‌وگویی با خبرنگار فارس تأکید کرد که اتصال ایران به آسیای مرکزی و چین، از مسیرهای متنوع زمینی و ریلی امکان‌پذیر است و در این میان، CPEC می‌تواند یکی از ایمن‌ترین و پایدارترین گزینه‌ها باشد.وی افزود: «درصورتی‌که ایران به این شبکه متصل شود، می‌توان از وابستگی به برخی مسیرهای پرریسک بکاهد و در شرایط بحرانی، تجارت کشور دچار آسیب کمتری خواهد شد».البته تحقق این همکاری مستلزم گام‌های سنجیده و استراتژیک است. به گفته کارشناس ترانزیت کریم نائینی، ثبات داخلی، توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقلی، بهبود امنیت مرزی و تقویت دیپلماسی منطقه‌ای از جمله ملزومات ورود مؤثر به این کریدور است.