تیم ملی فوتبال ایران در حالی از تورنمنت چهارجانبه العین برگشت که نهتنها ناکامی در گلزنی و دو تساوی بدون برد توجهها را به خود جلب کرد، بلکه حاشیههای عجیب برخی بازیکنان در فضای مجازی موجی از انتقاد را به راه انداخه است. حاشیههایی که درست چند ماه مانده به جام جهانی، آرامش تیم را هدف قرار داده و نگرانی هواداران را دوچندان کرده است.
به گزارش کارآفرينان نيوز تیم ملی فوتبال ایران در فیفادی آبان ماه در تورنمنت چهارجانبه العین شرکت کرد. حاصل کار شاگردان قلعهنویی ۲ تساوی بدون گل در ۹۰ دقیقه مقابل کیپورد و ازبکستان بود که در برابر حریف آفریقایی با برتری در ضربات پنالتی همراه شد اما در فینال این رقابتها مقابل ازبکستان با شکست در ضربات پنالتی به پایان رسید.
اما آنچه بعد از این بازیها بیشتر از نتایج سر زبانها افتاد، حاشیهها و واکنشهای عجیب برخی بازیکنان و اعضای کادر فنی بود. اتفاقاتی که برای تیمی که کمتر از چند ماه تا آغاز جام جهانی فرصت دارد، اصلاً خوشایند نیست و میتواند دردسرهای تازهای ایجاد کند.
تیم ملی در دو بازی اخیر حتی یک گل هم نزد و همین ناکامی در گلزنی کافی بود تا انتقادها بالا بگیرد. با این حال واکنشهای عجیب برخی بازیکنان از جمله شجاع خلیلزاده، توجه افکار عمومی را بیش از خود نتایج به سمت مسائل اخلاقی کشیده است. انتشار پیامهای طعنهآمیز و عجیب از سوی یکی از بازیکنان تیم ملی در فضای مجازی، موجب واکنش گسترده هواداران و کارشناسان شد. واکنشهایی که در نهایت بازیکن را وادار به توضیح و عذرخواهی کرد.

این اتفاق نشان داد که رفتارهای غیرحرفهای، آن هم از سوی بازیکنانی که پیراهن تیم ملی را به تن دارند، مستقیم روی افکار عمومی و روحیه بازیکنان تاثیر میگذارد. تیم ملی یک کشور تنها مجموعه ورزشی نیست، بلکه این تیم نماد هویت و همبستگی ملی هر کشور محسوب میشود. با این تفاسیر قطعا کمترین حرکت یا واکنشی خارج از چهارچوب فوتبال حرفهایی میتواند رابطه میان مردم و تیم را دچار آسیب کند.
قطعا نقد عملکرد تیم ملی توسط افکار عمومی، برای فشار غیر منطقی و بدخواهی نیست، بلکه ریشه در مطالبهگری منطقی و حق طبیعی هواداران است. هوادارانی که با وجود مشکلات فراوان، همچنان مسابقات تیم ملی فوتبال را دنبال میکنند و برای حمایت از این تیم به ورزشگاه میآیند، پس قطعا انتظار رفتار حرفهای و احترام متقابل از سوی بازیکنان را نیز دارند.

در فوتبال امروز جهان، بازیکنان علاوه بر جنبه فنی، موظف به رعایت استانداردهای رفتاری و رسانهای هستند. رفتار نامناسب در فضای حقیقی یا مجازی، بخشی از کارنامه حرفهای بازیکن محسوب میشود و میتواند بر جایگاه او در تیم ملی و حتی ذهنیت هواداران تأثیر مستقیم بگذارد. بازیکنان نباید بر این باور باشند که تنها عملکرد فنی آنها ملاک قضاوت هواداران قرار میگیرد، بلکه همین واکنشها و مصاحبهها میتواند تا سالها روی محبوبیت آنها تاثیرگذار باشد و فوتبال حرفهای آنها را تحا اتاثیر قرار دهد.
مردم از تیم ملی توقع پیچیدهای ندارند. انتظار اصلی آنها تلاش در زمین، مسئولیتپذیری در برابر نقد و رعایت احترام در گفتار و رفتار است. نتیجه در اولویت دوم قرار دارد، آنچه هواداران را بیش از هر چیز آزار میدهد، کمکاری در میدان یا بیاحترامی خارج از آن است. پیراهن تیم ملی برای مردم ارزشی فراتر از یک لباس ورزشی دارد و بازیکنانی که آن را بر تن میکنند، باید جایگاه اجتماعی و مسئولیت خود را به خوبی بشناسند.

اتفاقات اخیر نشان داد تیم ملی نیاز دارد دوباره به اصول حرفهایگری برگردد. از مدیریت بهتر رفتار بازیکنان گرفته تا کنترل دقیقتر فعالیتهای رسانهای و ارتباط هوشمندانهتر با افکار عمومی میتواند به تیم ملی کمک زیادی کند. تیم ملی در حساسترین روزهای خود قرار دارد و تنها چیزی که میتواند آرامش را به این فضا برگرداند، همدلی میان بازیکنان، کادر فنی و مردم است. همدلیای که بدون احترام متقابل به وجود نمیآید.
انتهای خبر/