به مخاطبی که تا به امروز اربعین را ندیده است، تصویر درستی ارائه نمیشود
نویسنده کتاب «
ده تن» با اشاره به اینکه پیش از این مسئولیت نوشتن متن دو مستند درباره اربعین را بر عهده داشته، ادامه داد: در این مستندها تلاش شد تصویر دقیق و تمیزی از این گردهمایی بزرگ ارائه شود. مستندهایی که مشکلات را نشان میداد. دو سال پیاپی به اربعین رفتم و در مرز مهران بودم وظیفه من این بود که مشکلات را ببینم و از آنها مستند بسازم. سال اول مستند را ساختیم؛ سال بعد مشکلات تا ۹۰ درصد حل شده بود. اگر در این کشور میتوانیم با این سرعت و فرهنگ مشکلات را حل کنیم چرا در سایر بخشها از این رویکرد استفاده نمیکنیم؟
او ادامه داد: اگر میتوانیم به سرعت مشکلات مربوط به جاده و عبور از مرز را با عراق حل کنیم، چرا با سایر کشورها این کار را نکنیم؟ چرا فرهنگ «ساختن با محوریت اربعین» را در دیگر نقاط کشور نداشته باشیم؟ میتوانیم شرایط مرز ترکیه، آذربایجان و همه را با این روحیه درست کنیم. اگر اینگونه باشد کل کشور آباد میشود. فقط برای یک بازه محدود زمانی ۴۰ تا ۵۰ روزه به این موضوع فکر نمیکنیم، بلکه این چیزی است که باید از فرهنگ اربعین بگیریم.

حمید بابایی نویسنده
نالهکردن را باید از دل اربعین بیرون برانیم
بابایی با تاکید بر ضرورت توجه بیشتر به شور و نشاط اربعین، توضیح داد: در مراسم اربعین اعلام میکنیم همواره آمادهایم پشت انسانی که زمانی حمایت نشده و به شکل فجیعی به شهادت رسیده است، بایستیم. در این رویکرد شور و نشاط وجود دارد و عزاداری و گریه از روی ناتوانی نیست. ما این مساله را در روایت اربعین و روایت رسانهای نداریم. این بحث جدی من است.
در رویکرد اربعین شور و نشاط وجود دارد و عزاداری و گریه از روی ناتوانی نیست
نویسنده کتاب«
خاکسفید» با اشاره به اینکه در روایتی که از اربعین نوشته، وجوه طنز به ماجرا داده است، ادامه داد: بخشی از این روایتها منتشر شده و بخش بزرگتری از آن منتشر نشده است. نالهکردن و صحبتهای اینگونه را باید از دل اربعین بیرون برانیم.
او با اعلام ضرورت آسیبشناسی راهپیمایی اربعین، ادامه داد: باید توجه داشت، کمکهای مردمی که انجام میشود به مراتب بیشتر از کمکهای دولتی است، اما تصویری که رسانه ها به طور کلی از برگزاری اربعین میدهد مانند این است که دولت جمهوری اسلامی ایران حامی مالی آن است. در حالی که اصلا چنین نیست و بخش عمدهای از این هزینهها توسط مردم و بخش دیگری از هزینهها را مردم عراق میپردازند. هزینه ای که مردم ایران و مردم عراق برای اربعین میکنند بیشتر از هزینه دولت ایران است و باید اصلاح شود.
در این روزها به تولید محتوا در قالب فیلم و روایت نیاز است
بابایی با اعلام اینکه فردی که سختی اربعین را نچشیده باشد، نمیتواند محتوای درستی از آن تولید کند، افزود: کسی که به شکل هوایی به نجف میرود، از نجف چند موکب را با پای پیاده میرود و بعد سوار ماشین میشود و به کربلا میرسد( البته قبول باشد)، اما او کدام مشکل و سختی سفر اربعین را دیده است؟ بسیاری از روزنامهنگارها، نویسندگان و شاعران به این شکل به اربعین میروند و روایتهای آنها، به واسطه اینکه اصلا سختی ندیدند داستانی کاملا سانتیمانتال (احساسی) و رمانتیک از اربعین است. برای مثال اگر چند ساعت در صف مُهر خوردن پاسپورت در مرز مهران گیر کنند (این مشکل برای قدیم بود و این روزها حل شده است) و اگر در آن گرما سختی کشیدند میتوانند متوجه سختیهای سفر اربعین شوند.
باید از فضای اربعین برای روایت برادری در کشور استفاده کنیم
نویسنده کتاب «
پیاده» با بیان اینکه در این روزها به تولید محتوا در قالب فیلم و روایت نیاز است، ادامه داد: مهمتر از همه این است که سفر اربعین باید نقد شود، بعد از ۲۰ سال که سفر اربعین تا این اندازه همهگیر شده است باید از مسائلی که در آن مطرح میشود، انتقاد کنیم. برای نمونه اسراف وحشتناکی در سفر اربعین اتفاق میافتد؛ همچنین باید به مردم آموزش دهیم و همه باید یاد بگیریم که وقتی وارد کشور دیگری میشویم، باید با برادرهای مسلمان چطور رفتار کنیم. این مسائل باید آموزش داده شود. این روزها فیلمهای کوتاهی در این باره ساخته میشود اما باید خیلی جدیتر این اتفاق بیفتد.
او افزود: باید از فضای اربعین برای روایت برادری در کشور استفاده کنیم. اینها از دل داستان بیرون میآید و بعد باید این مساله را به سمت رمانهای جدی حوزه اربعین ببریم. باید روایتهای دقیق و درست ارائه شود. همچنین باید روایتهای احساسی قدیمی متوقف شود.