سازمان ملل متحد به عنوان عالی‌ترین و معتبرترین نهاد بین‌المللی جهان، رسماً نام «خلیج فارس» را به عنوان تنها نام مشروع و قانونی این آبراه به رسمیت می‌شناسد. این سازمان در اقدامی قاطع در سال ۱۹۹۴، بخشنامه‌ای با شماره مرجع ST/CS/SER.A/29/Add.1 منتشر کرد که در آن صراحتاً تأکید شده است نام خلیج فارس باید در تمامی اسناد، نشریات، مکاتبات و گزارش‌های رسمی سازمان ملل متحد و تمام نهادهای وابسته به آن به کار برده شود.این سند معتبر که در آرشیو دیجیتالی سازمان ملل متحد قابل دسترسی است، به عنوان مدرکی حقوقی و الزام‌آور، مشروعیت و رسمیت نام خلیج فارس» را تضمین می‌کند. دبیرخانه سازمان ملل با صدور این بخشنامه، به هرگونه جدل بر سر نام این آبراه تاریخی پایان داده و آن را به عنوان معیاری غیرقابل تغییر برای جامعه جهانی تثبیت کرده است.

سازمان ملل هر ساله ده‌ها گزارش، سند و مطالعه درباره خلیج فارس منتشر می‌کند که در همه آنها، نام رسمی خلیج فارس به کار رفته است. مطالعات دبیرخانه سازمان ملل در زمینه تغییرات اقلیمی، محیط زیست دریایی، حمل و نقل بین‌المللی و امنیت منطقه‌ای در خلیج فارس، همگی بر این نام تأکید دارند.

«گروه کارشناسان سازمان ملل در زمینه نام‌های جغرافیایی» که به عنوان مرجع معتبر جهانی در زمینه استانداردسازی نام‌های جغرافیایی شناخته می‌شود، در تمامی اسناد خود، نام «خلیج فارس» را به رسمیت شناخته است.این گروه که متشکل از برجسته‌ترین کارشناسان جغرافیا، نقشه‌برداری، زبان‌شناسی تاریخی و مطالعات فرهنگی است، طی کنفرانس‌های متعدد خود بر لزوم حفظ نام‌های تاریخی و اصیل عوارض جغرافیایی تأکید کرده و پایگاه داده جامعی از نام‌های جغرافیایی استاندارد جهان تهیه کرده است که در آن، نام “خلیج فارس» به عنوان نام رسمی این آبراه ثبت شده است.

کتابخانه کنگره آمریکا، به عنوان بزرگترین کتابخانه جهان با مجموعه‌ای عظیم شامل بیش از ۱۷۰ میلیون منبع دیجیتالی و چاپی در تمامی زمینه‌های علمی، در سیستم رده‌بندی موضوعی و فهرست‌نویسی خود از عبارت “خلیج فارس» استفاده می‌کند.جستجو در پایگاه داده‌های این کتابخانه نشان می‌دهد که بیش از ۳۰۰۰ سند، کتاب، مقاله و نقشه با کلیدواژه "Persian Gulf" (خلیج فارس) نمایه شده‌اند. این منابع شامل پژوهش‌های علمی، مطالعات تاریخی، اسناد دیپلماتیک و نقشه‌های متعلق به دوره‌های مختلف تاریخی است که همگی بر استفاده از نام “خلیج فارس» تأکید دارند.کتابخانه کنگره آمریکا همچنین در سرعنوان‌های موضوعی خود که به عنوان استانداردی جهانی برای فهرست‌نویسی و طبقه‌بندی منابع علمی به شمار می‌رود، از اصطلاح "Persian Gulf" استفاده می‌کند و تمامی کتابخانه‌های جهان که از این استانداردها پیروی می‌کنند، ملزم به استفاده از همین اصطلاح هستند.

دانشنامه بریتانیکا (Encyclopedia Britannica)، یکی از معتبرترین دایرة‌المعارف‌های جهان با بیش از ۲۵۰ سال سابقه انتشار، در مدخل مربوط به این آبراه، آن را با نام «خلیج فارس» معرفی کرده است. این دانشنامه که توسط برجسته‌ترین متخصصان و پژوهشگران جهان نگارش و ویرایش می‌شود، در نسخه دیجیتالی خود در توصیف این آبراه می‌نویسد:«خلیج فارس (Persian Gulf)، بازویی از دریای عرب است که بین شبه جزیره عربستان و جنوب غربی ایران قرار گرفته است. این خلیج به شکل کمانی از شمال غرب تا جنوب شرق کشیده شده و از طریق تنگه هرمز و دریای عمان به اقیانوس هند متصل می‌شود. خلیج فارس حدود ۶۰۰ مایل (۹۶۵ کیلومتر) طول و بین ۴۰ تا ۲۱۰ مایل (۶۵ تا ۳۴۰ کیلومتر) عرض دارد. مساحت آن تقریباً ۹۳,۰۰۰ مایل مربع (۲۴۱,۰۰۰ کیلومتر مربع) است و عمق متوسط آن حدود ۱۵۰ فوت (۴۵ متر) می‌باشد.»همچنین در بخش تاریخی این مدخل، دانشنامه بریتانیکا به سابقه طولانی استفاده از نام «خلیج فارس» در منابع یونانی، رومی، بیزانسی، اسلامی و اروپایی اشاره کرده و ذکر می‌کند که این نام از زمان هرودوت، مورخ یونانی در قرن پنجم پیش از میلاد، تا به امروز به کار رفته است.

پایگاه‌های داده علمی معتبر جهان مانند وب آو ساینس (Web of Science)، یکی از برجسته‌ترین پایگاه‌های استنادی جهان که میلیون‌ها مقاله علمی را نمایه می‌کند، بیش از ۱۰,۰۰۰ مقاله علمی با کلیدواژه "Persian Gulf" (خلیج فارس) را نمایه کرده است. این مقالات که در حوزه‌های مختلف علمی مانند زمین‌شناسی، اقیانوس‌شناسی، تاریخ، باستان‌شناسی، علوم سیاسی و مطالعات خاورمیانه نوشته شده‌اند، همگی از این نام استفاده کرده‌اند.همچنین «ساینس‌دایرکت» (ScienceDirect) که متعلق به انتشارات الزویر (Elsevier) و یکی از عظیم‌ترین مخازن مقالات علمی جهان با دسترسی به بیش از ۱۶ میلیون مقاله است، بیش از ۱۵,۰۰۰ مقاله با کلیدواژه "Persian Gulf" را در خود جای داده است. اسکوپوس (Scopus)، دیگر پایگاه داده استنادی معتبر، نیز بیش از ۱۸,۰۰۰ مقاله علمی با این کلیدواژه را نمایه کرده است.نشریات علمی معتبر بین‌المللی مانند «نیچر» (Nature)، «ساینس» (Science)، «نشنال جئوگرافیک» (National Geographic)، «مجله جغرافیای فیزیکی و اقیانوس‌شناسی» (Journal of Physical Geography and Oceanography) و «مجله مطالعات خاورمیانه» (Journal of Middle Eastern Studies) در مقالات مرتبط با این منطقه، همواره از نام «خلیج فارس» استفاده کرده‌اند.این حجم عظیم از مقالات علمی داوری‌شده که در معتبرترین مجلات جهان به چاپ رسیده‌اند، نشان‌دهنده کاربرد گسترده، پذیرش همگانی و مشروعیت علمی نام «خلیج فارس» در جامعه علمی بین‌المللی است.

موسسه اقیانوس‌شناسی وودز هولموسسه اقیانوس‌شناسی وودز هول (WHOI)، پیشروترین مرکز تحقیقات دریایی جهان با تمرکز بر اقیانوس‌شناسی و علوم دریایی، در پایگاه‌های داده دیجیتالی خود، مطالعات علمی متعددی در مورد خلیج فارس انجام داده و در تمامی این پژوهش‌ها، از نام «خلیج فارس» استفاده کرده است.این موسسه در مطالعات هیدرولوژیکی، زیست‌محیطی، اکولوژیکی و زمین‌شناسی خود در منطقه خلیج فارس، همواره از این نام بهره برده و پایگاه داده جامعی از ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی و زیستی این آبراه با همین نام ایجاد کرده است.

اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکااداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA)، سازمان فدرال آمریکا که مسئول پایش اقیانوس‌ها، اتمسفر و اقلیم است، در پایگاه‌های داده دیجیتالی خود مانند مرکز داده‌های اقیانوسی ملی و مرکز داده‌های ملی محیط زیست، اقلیم و اقیانوس‌ها، از نام «خلیج فارس» برای این آبراه استفاده می‌کند.این سازمان که یکی از معتبرترین مراجع جهانی در زمینه اقیانوس‌شناسی و هواشناسی است، داده‌های متنوعی در مورد دمای آب، شوری، جریان‌های دریایی، تراز آب، شرایط جوی و تغییرات اقلیمی خلیج فارس را با همین نام جمع‌آوری و منتشر می‌کند.